Konvencia
militado estas formo de militado kondukata per la uzo de konvenciaj
armiloj kaj batalkampaj taktikoj inter du aŭ pliaj ŝtatoj en
malfermita konfronto. La fortoj en ambaŭ flankoj estos tre bone
difinitaj kaj batalas uzante armilojn precipe celantajn la kontraŭan
armeon sen la uzo de kemiaj, biologiaj aŭ nukleaj armiloj.
Kelkaj
kritikistoj komencas ekzameni la valoron de regulaj armeoj kie
soldatoj frontas kaj konvenciajn kaj nekonvenciajn fortojn je
neatenditaj okazoj kaj lokoj. La sukceso de la batalo dependos de
informaliro kune kun rapida analizo kaj kompreno de la situacio dum
la batalo.
En
ampleksa koncepto malinstigo al milito estas bazita sur la kapablo
venki batalantojn kaj surogatajn militistojn de malamikaj ŝtatoj. La
militoj en Irako kaj Afganio montris, kiel grava estis por la
alianciĝintaj armeoj la ebleco batali kontraŭ ne nur regulaj armeoj
sed ankaŭ neŝtataj organizoj.
Intencaj
planitaj ekstermadoj uzante teleaviojn (senhoma aera veturilo
konsistanta el telekomandata roboto, angle drone)
fariĝis ofta
kontraŭterorisma praktiko.
Ekde
tiam, kapabligitaj de grandegaj progresoj en informado kaj komputila
teknologio teleavioj
fariĝis nerezisteble
allogaj al militaj kaj policaj fortoj tra la disvolviĝintaj landoj
liverante financan abundon por la fabrikantoj.
Nuntempe,
la gamo de teleavioj varias inter grando simila al eta kolibro uzata
precipe por aera observado ĝis la grando de aviadilo kapabla porti
misilojn. Miniaturigo promesas la konstruon de teleavioj nutrataj de
sunenergio ne pli grandaj ol insekto kun la kapablo flugi senfine aŭ
stiritaj en konstruaĵojn kun la celo spioni aŭ mortigi.
Kelkaj
teleavioj estas nun komerce uzataj en diversaj manieroj. Sed ilia
milita uzo fariĝis la fokuso de la atentoj. En la komenco ilia uzo
estis precipe por observado kaj kontrolado de suspektindaj movoj. Nun
kelkaj registaroj aprobas ilian uzon por intence planitaj eliminadoj.
La teleavioj spuras kaj atakas identigitajn militantojn aŭ
individuojn, kies konduto observata per la teleavioj redonas modelon
de tipa militanteco.
Teleavioj
estas iloj. Spiti ilian taktikajn kaj teknologiajn trajtojn ili ne
ŝanĝas la fundamentan naturon de milito. La uzado de teleavioj kaj
specialaj armeoj malpligrandigas la kostojn, riskojn kaj
postlasaĵojn.
Kiel
ĉiu militago teleaviaj atakoj spronas neatenditajn sociajn kaj
politikajn konsekvencojn kaj efektive trans la kontrolo de la
militantoj.
Liberalistoj
reflekse enkadrigas intencajn planitajn ekstermadojn kiel atencojn
kontraŭ konstitucia kaj internacia juro. Malsame ol torturo, intence
planitaj ekstermadoj estas jure akceptataj sub certaj kondiĉoj. La
elekto kiun leĝon apliki estas kelkfoje politika decido anstataŭ
sekvi deklaron bazitan sur vidpunkto pure jura.
Milito
kontraŭ terorismo komenciĝis en pli granda skalo post la atako de
la 11 septembro 2001 al la ĝemelaj turoj en Nov-Jorko kaj kreis
atmosferon de timo en kiu civitanaj rajtoj, moralaj konsideroj kaj
ofte internacia juro havis rolon nur kiel pasive observantaj
instancoj.
Estas
pli kaj pli klare, ke teleaviaj atakoj plejparte anstataŭigas
infanteriajn soldatojn. La proporcio de la kostefekto dependas de la
politika celo de la konflikto kaj strategiaj cirkonstancoj de la
atako.
La
absoluta manko de respondeco povas konduki al senbrida uzo de
teleavioj en militado. Nerealaj konceptoj pri militado en moderna
mondo fiaskas redoni la veran nocion pri kio estas konflikta zono.
Ekster armkonflikta zono la pereo de civila spektanto rezulte de la
flankaj konsekvencoj de teleavia atako ne povas esti tolerata. Laŭ
la vidpunkto de la armeo, la teleavia programo estas esence sekreta
operaco, kiu estas relative
malmultekosta rilate monon kaj pereojn se komparata al konvencia
militado.
Adopto de teleavia teknologio
estas perdita kaŭzo en longdaŭra periodo, kaj povos konduki al nova
konkuro de armado kaj sekvi starigi la fondojn por internacia
sistemo, kiu estas pli kaj pli perfortema, malstabila kaj dividita
inter tiuj havantaj teleaviojn kaj tiuj kiuj estas la viktimoj de
ties atakoj.
No comments:
Post a Comment